میزان تلاش حسابرسی و در نتیجه حق الزحمه حسابرسی شرکت های متاثر از نوع استراتژی تجاری شرکت ها می باشد. بررسی استراتژی تجاری و ارتباط آن با تلاش حسابرسان در بستر استاندارد شماره 11 هیات نظارت بر موسسات حسابرسی اشاره به این مطلب دارد که حسابرسان نیاز دارند تا از محیط تجاری و صنعتی صاحبکار جهت برنامه ریزی کار حسابرسی شناخت کافی و مناسبی کسب نمایند. در این راستا هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط بین نوع استراتژی تجاری صاحبکار و حق الزحمه حسابرسی شرکت ها می باشد. با پیروی از پژوهش های میلز و اسنو(1978، 2003) در این پژوهش جهت تعیین نوع استراتژی تجاری صاحبکار (استراتژی تهاجمی و استراتژی تدافعی) از شاخص های شدت سرمایه، نوسازی اموال و تجیزات، کارایی سربار و اهرم مالی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1387 تا 1394 و حجم نمونه 680 مشاهده (سال-شرکت) می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد بین استراتژی تهاجمی صاحبکار و حق الزحمه حسابرسی ارتباط مثبت (مستقیم) وجود دارد. همچنین این نتایج نشان می دهد استراتژی تهاجمی در مقایسه با استراتژی تدافعی ارتباط مثبت قوی تری با حق الزحمه حسابرسی دارد.

هدف این پژوهش، تبیین استراتژی امتیازدهی حسابرس به صاحبکار با تاکید بر آسیب شناسی و ارایه راهکار، با استفاده از روش پژوهش کیفی و رویکرد نظریه پردازی زمینه بنیان است. این پژوهش در سال 1398 با انجام 16 مصاحبه عمیق با شرکای موسسه های حسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی کشور، به روش نمونه گیری هدفمند-گلوله برفی انجام شده است. یافته های پژوهش نشان داد که 10 مقوله از جمله حفظ تداوم فعالیت حسابرس، علت اتخاذ استراتژی امتیازدهی است. از مهمترین پیامدهای اتخاذ این استراتژی، آسیب به شخص حسابرس، حرفه حسابرسی و کاهش اعتماد اجتماعی است. برای کاهش استفاده از استراتژی امتیازدهی، راهبردهایی همچون شفاف سازی قوانین و استانداردها، نظارت و حمایت مراجع ذیصلاح، تمرکز بازار حسابرسی، کاهش مداخلات سیاسی، بهبود کنترل کیفیت، تغییر ساختار موسسات حسابرسی، بهبود شرایط فرهنگی و اثربخشی کمیته های حسابرسی پیشنهاد می شود. بر اساس نظر خبرگان پژوهش، مهمترین مقوله جهت مدیریت استراتژی امتیازدهی توسط حسابرسان، بهبود وضعیت اقتصادی کشور و به دنبال آن افزایش تداوم فعالیت موسسه های حسابرسی است.

هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط بین تخصص شریک حسابرسی در صنعت و کیفیت حسابرسی با توجه به استراتژی­ های صاحبکار می باشد. در این پژوهش تخصص حسابرس در صنعت در دو سطح موسسه حسابرسی و شریک حسابرسی و کیفیت حسابرسی با استفاده از شاخص اقلام تعهدی اختیاری اندازه گیری شده است. به منظور ارزیابی استراتژی­ های صاحبکار از چهار شاخص سرمایه بری (شدت سرمایه)، نوسازی دارایی­ های ثابت مشهود، اهرم مالی و کارایی سربار استفاده شده است. پژوهش حاضر از نوع همبستگی و توصیفی است. همچنین این پژوهش از نوع استقرایی و پس رویدادی (با استفاده از اطلاعات گذشته) می­ باشد. جامعه آماری این پژوهش شرکت­ های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال­ های 1387 تا 1394 و حجم نمونه 101 شرکت می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده­ ها نشان می­ دهد بین تخصص شریک حسابرسی در صنعت و کیفیت حسابرسی ارتباط مستقیم وجود دارد. همچنین این نتایج نشان می­ دهد ارتباط مستقیم بین تخصص شریک حسابرسی در صنعت و کیفیت حسابرسی، زمانی که استراتژی­ های صاحبکار از متوسط استراتژی­ های صنعت انحراف کمتری دارند، قوی­ تر می باشد و بالعکس. همچنین نتایج یافته­ های این پژوهش نشان می­ دهد انحراف استراتژی­ صاحبکار بر کیفیت حسابرسی تأثیر منفی دارد.

محافظه کاری حسابداری صاحبکار یکی از عواملی است که بر ریسک پروژه حسابرسی تاثیر می گذارد. حسابرسان به منظور مواجه با ریسک صاحبکار، استراتژی های گوناگونی را اتخاذ می نمایند. برای آزمون رابطه محافظه کاری حسابداری صاحبکار با بکارگیری استراتژی های مختلف توسط حسابرسان به منظور مواجه با ریسک صاحبکار، داده های 136 شرکت (680 مشاهده) پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1389 تا 1393 جمع آوری شد. فرضیه های پژوهش با استفاده از رگرسیون چندگانه و با بکارگیری داده های ترکیبی و رگرسیون لجستیک مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که محافظه کاری صاحبکار، حق الزحمه حسابرسی را کاهش داده و بین محافظه کاری مشروط صاحبکار و صدور اظهارنظر ابهام در تداوم فعالیت حسابرس رابطه معکوس وجود دارد. همچنین بین محافظه کاری مشروط صاحبکار و تناوب تغییر حسابرس رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. بنابراین یافته های پژوهش نشان داد که حسابرسان برای صاحبکاران دارای محافظه کاری حسابداری بالاتر، به صورت معناداری حق الزحمه حسابرسی کمتر، ارائه کمتر اظهارنظر ابهام در تداوم فعالیت و همچنین دارای تناوب تغییر کمتری می باشند و این موضوع در راستای این دیدگاه می باشد که محافظه کاری حسابداری صاحبکار، ریسک پروژه حسابرسی را کاهش می دهد.

در سال های اخیر دو نظریه تقابل و سطح اشتیاق در زمینه نقش علوم رفتاری و اجتماعی در فرآیند مذاکرات تدوین شده است که مذاکره بین طرفین را تحت تاثیر ماهیت و رفتار پیچیده انسانی می دانند. نقش مذاکرات بین حسابرسان و صاحبکاران در بهبود کیفیت صورت های مالی و حل و فصل اختلاف ها حائز اهمیت است. بر این اساس طرفین جهت مدیریت تعارض ها و رسیدن به توافق، مبادرت به مذاکره نموده و در این مذاکرات، استراتژی های متفاوتی را اتخاذ می نمایند. یکی از این استراتژی های با اهمیت، استراتژی امتیازدهی است که عوامل گوناگونی بر اتخاذ آن توسط حسابرس تاثیرگذار است. بنابراین هدف این پژوهش شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر اتخاذ استراتژی امتیازدهی توسط حسابرس در مذاکرات با صاحبکار است. بدین منظور در گام اول پژوهش، 11 عامل (4 بعد) با مطالعه مبانی نظری و تجربی پژوهش، مشخص و با استفاده از نظر 21 نفر از خبرگان (حسابداران رسمی) طی سال 1397 به روش دلفی، عوامل و مولفه های موثر غربال و تایید گردید و 3 عامل دیگر نیز توسط خبرگان پیشنهاد شد. در گام دوم پژوهش، 14 عامل تایید شده، با استفاده از پرسشنامه مقایسات زوجی و به روش تحلیل سلسله مراتبی فازی، رتبه بندی گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد، به ترتیب ویژگی های رفتاری شامل (تجربه و فنون مذاکره، مذاکرات قبلی و روابط گذشته با صاحبکار، سبک ارتباط، روش و نحوه مذاکره، انعطاف پذیری و فشار صاحبکار و رفتار زمانی)، نظام راهبری (کمیته حسابرسی و حق الزحمه حسابرسی)، قوانین و مقررات و آیین رفتار حرفه ای (اظهارنظر حسابرسی، استقلال حسابرسان، قدرت و چانه زنی، رقابت در بازار حسابرسی و گردش اجباری حسابرسان) و جنسیت حسابرسان بر اتخاذ استراتژی امتیازدهی توسط حسابرس تاثیر دارند. یافته های پژوهش در راستای نظریه سطح اشتیاق است.

هدف: رقابت شدید در حرفه حسابرسی می تواند منجر به تشویق مؤسسات حسابرسی به یافتن صاحبکاران جدید گردد. با این وجود، توجه به حسن شهرت مؤسسه حسابرسی و اعتبار صاحبکار از نظر سابقه سوء استفاده های مدیریت یا ارائه گزارش های گمراه کننده و همچنین وضعیت مالی آنها می تواند تصمیم حسابرسان برای پذیرش صاحبکاران را تحت تأثیر قرار دهد. لذا، هدف این پژوهش، بررسی تأثیر وضعیت مالی صاحبکار، شهرت حسابرس و صاحبکار بر تصمیم عدم پذیرش صاحبکار توسط مؤسسات حسابرسی است. روش: جامعه آماری این پژوهش شامل شرکای حسابرسی، مدیران و سرپرستان ارشد حسابرسی شاغل در ایران است. که تعداد 139 نفر به عنوان نمونه این پژوهش انتخاب گردیدند. به منظور بررسی فرضیات پژوهش از روش شبه آزمایشگاهی (شبه تجربی) استفاده شده است. طرح پژوهش حاضر، یک طرح 2×2×2 بین آزمودنی– درون آزمودنی بوده و از تحلیل واریانس چندعاملی استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد متغیرهای شهرت مؤسسه حسابرسی و صاحبکار و همچنین وضعیت مالی صاحبکار بر تصمیم حسابرس در خصوص پذیرش صاحبکار تأثیر معناداری دارد. همچنین، تغییر اعتبار و شهرت صاحبکار بر میزان افزایش تمایل حسابرسان با شهرت بالاتر به پذیرش آن صاحبکار، تأثیری ندارد.  نتیجه گیری: با بهبود وضعیت مالی صاحبکار، تمایل حسابرسان مشهورتر به پذیرش کار افزایش می یابد.

دیدگاه های متفاوتی در ارتباط با استانداردسازی و تطبیق برندهای بین المللی وجود دارد. ضرورت دارد که تصمیمات برند بین المللی بایستی بر اساس استانداردسازی مفاهیم اساسی (هسته ای) برند میان کشورها و ارزیابی محدوده اجرایی که نیازمند تطبیق محلی است، صورت بگیرد. در این پژوهش، برای تسهیل چنین ارزیابی، یک مدل عرضه - تقاضا ارایه می شود. این مدل در شرکت های صادراتی مواد غذایی شرکت کننده در چهاردهمین نمایشگاه بین المللی مواد غذایی آزمون شده است. دیدگاه های متفاوتی در ارتباط با استانداردسازی و تطبیق برندهای بین المللی وجود دارد. ضرورت دارد که تصمیمات برند بین المللی بایستی بر اساس استانداردسازی مفاهیم اساسی (هسته ای) برند میان کشورها و ارزیابی محدوده اجرایی که نیازمند تطبیق محلی است، صورت بگیرد. در این پژوهش، برای تسهیل چنین ارزیابی، یک مدل عرضه - تقاضا ارایه می شود. این مدل در شرکت های صادراتی مواد غذایی شرکت کننده در چهاردهمین نمایشگاه بین المللی مواد غذایی آزمون شده است. در این پژوهش، مدل مفهومی برای ساختاربندی تصمیمات برای استاندارد و سازگار ساختن برندهای بین المللی ارایه می شود و مقتضیات آن مورد ارزیابی قرار می گیرد. بعد از مروری بر بحث های استانداردسازی، تاکید می شود که اساس هسته ای برند می بایستی بدون تغییر باقی بماند در حالیکه اجرای آن می بایستی بومی سازی شود. در نتیجه این پژوهش، حفظ مفاهیم اساسی برند میان کشورها و تطبیق اجرای آن برای تعدیل تفاوت های محلی تایید شد. در نتیجه این پژوهش، حفظ مفاهیم اساسی برند میان کشورها و تطبیق اجرای آن برای تعدیل تفاوت های محلی تایید شد.

چکیده هدف، بررسی نقش اخلاق حرفه ای حسابرسان در تاثیر سرمایه اجتماعی حسابرسان بر استراتژی تعامل با صاحبکار می باشد. پژوهش حاضر، پژوهش کاربردی و ماهیتا توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری، اعضای شاغل و فعال عضو جامعه حسابداران رسمی ایران به تعداد 1879 نفر می باشند که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 319 نفر تعیین و با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند. برای اندازه گیری اخلاق حرفه ای حسابرسان از پرسشنامه زارفر (2016) و برای اندازه گیری سرمایه اجتماعی حسابرسان از پرسشنامه معانی پور (1391) و برای اندازه گیری استراتژی تعامل با صاحبکار از پرسشنامه کولسرت و استوارت (2018) استفاده شده است. در بررسی روایی و پایایی ابزار پژوهش، ساختار کلی پرسش نامه های تحقیق مورد روائی سنجی سازه محتوانی قرار گرفت. همچنین در مورد سنجش پایایی از آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شده که از پایایی قابل قبولی برخوردار است. جهت بررسی روابط بین متغیرها با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری، از نرم افزارهای SPSS22 و Smart PLS4 استفاده شده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات حاکی از آنست که سرمایه اجتماعی حسابرسان بر اخلاق حرفه ای حسابرسان و استراتژی تعامل با صاحبکار تاثیر دارد و اخلاق حرفه ای حسابرسان بر استراتژی تعامل با صاحبکار تاثیر دارد. در نهایت، اخلاق حرفه ای حسابرسان در تاثیر سرمایه اجتماعی حسابرسان بر استراتژی تعامل با صاحبکار نقش میانجی دارد.

پژوهشگران به تازگی اثر عوامل غیرمالی بر قضاوت و بی طرفی حسابرسان را به طور ویژه مورد توجه قرار داده اند. یکی از عوامل غیرمالی مهم که می تواند بر قضاوت عینی حسابرسان اثر منفی بگذارد، نگرش دارای سوگیری حسابرسان است؛ هدف اصلی این پژوهش نیز بررسی اثر نگرش حمایتی حسابرس بر عینیت وی در قضاوت اولیه و استراتژی جستجوی شواهد در ادامه کار حسابرسی است. در پژوهش حاضر، 164 حسابرس مستقل عضو مؤسسات حسابرسی معتمد بورس در سال های 1396 و 1397 مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج پژوهش در سطح اطمینان 95 درصد نشان می دهد که نگرش حمایتی حسابرس بر نوع قضاوت اولیه وی تأثیر دارد و بر اساس آن، نگرش حمایتی سطح بالا باعث می شود قضاوت اولیه حسابرس در جهت منافع صاحبکار باشد و نگرش حمایتی سطح پایین باعث می شود قضاوت اولیه حسابرس علیه منافع صاحبکار باشد. آشنایی حسابرس با صاحبکار نیز بر میزان موافقت حسابرس با صاحبکار اثر مثبت دارد. علاوه بر این، بین دو متغیر تجربه و هویت حرفه ای حسابرس با نوع قضاوت اولیه وی یعنی احتمال عدم افشای بدهی احتمالی رابطه منفی و معنادار وجود دارد که می تواند همسو با اصل محافظه کاری در نظر گرفته شود. نتایج مدل دوم پژوهش نیز نشان می دهد که بین دو متغیر نگرش حمایتی حسابرس و نوع قضاوت اولیه حسابرس با استراتژی جستجوی شواهد حسابرسی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد؛ یعنی حسابرسان شواهدی را جستجو می کنند که با نگرش حمایتی حسابرس و قضاوت اولیه حسابرس همسو باشد. هم چنین، بین آشنایی حسابرس با صاحبکار و استراتژی جستجوی بعدی حسابرسان رابطه معناداری وجود ندارد.